Mevlâna’nın Mesnevî’sinde Avcı Metaforu

Öz

Fiziksel dünyanın ötesinde metafizik bir âlemi ve insanın zahirinden çok iç dünyasını (manevi / ruhi yapısını) kendine temel konu edinen tasavvuf düşüncesi ve edebiyatı alanında, soyut manaları ifade etmek için metaforik anlatım biçimine sıkça başvurulduğu görülmekte-dir. Bu bağlamda tasavvuf düşüncesinde “avcı” metaforu, genellikle “nefs, ruh, akıl, arif, âşık” gibi manaları ifade etmek üzere kullanılmıştır. Biz bu çalışmamızda, “Acaba Mevlâna, Mesnevî’sinde “avcı” metaforunu hangi anlamlarda kullanmıştır?” temel sorusunun cevapla-rını aramaktayız. Bu yönüyle çalışmamız, Mevlâna’nın kullandığı dilin inceliklerinin daha iyi anlaşılabilmesi noktasında katkı sağlamayı hedeflemektedir.